You are currently viewing ZWOLNIENIE Z PRACY Z POWODU DŁUGOTRWAŁEJ CHOROBY

ZWOLNIENIE Z PRACY Z POWODU DŁUGOTRWAŁEJ CHOROBY

Zwolnienie z pracy z powodu długotrwałej choroby pracownika reguluje art. 53 Kodeksu pracy. Jest to tak zwane rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia i bez winy pracownika.

Zgodnie z art. 53 Kodeksu pracy pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia:

1) jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:

a) dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,

b) dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.

Jak wskazano w Komentarzu do tego przepisu autorstwa K. Jaśkowskiego, zanim nie upłynie przewidziany prawem okres upoważniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, okres ten jest okresem, w którym nie można wypowiedzieć umowy o pracę (czyli okresem ochronnym z art. 41 k.p.). Okres ochrony pracownika przed zwolnieniem z pracy z powodu długotrwałej choroby jest zróżnicowany w zależności od długości zatrudnienia pracownika u pracodawcy. Swoistą cezurę wyznacza okres 6 miesięcy zatrudnienia. W naszym wpisie chcemy zająć się sytuacją prawną pracownika zatrudnionego u pracodawcy co najmniej 6 miesięcy.

ZWOLNIENIE Z PRACY Z POWODU DŁUGOTRWAŁEJ CHOROBY PRACOWNIKA ZATRUDNIONEGO CO NAJMNIEJ 6 MIESIĘCY

Maksymalny okres ochronny przy stażu pracy pracownika wynoszącym co najmniej 6 miesięcy wynosi 272 dni (w tym 182 dni okresu zasiłkowego oraz 90 dni świadczenia rehabilitacyjnego). Co do zasady pracodawca będzie mógł rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę w trybie natychmiastowym na podstawie art. 53 § 1 pkt 1) lit. b) Kodeksu pracy po upływie 272 dni (łączny okres pobierania zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego).

Art. 53 Kodeksu pracy odwołuje się do ustawy zasiłkowej w zakresie w jakim stanowi o okresie zasiłkowym. Okres ochronny pracownika biegnie na nowo z każdym kolejnym otwarciem nowego okresu zasiłkowego. W praktyce zdarza się sytuacja, gdy pracownik z powodu czasowej niezdolności do pracy przebywa na L4 nawet kilka lat. Jak to jest możliwe, skoro okres zasiłkowy wynosi 182 dni? Otóż wystarczy odpowiednia przerwa w chorobie, albo niezdolność do pracy spowodowana inną chorobą niż poprzednia, aby doszło do otwarcia nowego okresu zasiłkowego, a co za tym idzie nowego okresu ochronnego dla pracownika.

Jak wyjaśnia A. Rzetecka-Gil w Komentarzu do art. 9 ustawy zasiłkowej:

Przez określenie „nieprzerwana niezdolność do pracy” należy rozumieć jeden okres niezdolności do pracy, spowodowany tą samą chorobą lub różnymi chorobami, jeżeli nie występuje między nimi przerwa. Innymi słowy pracownik jest niezdolny do pracy „bez przerwy” i nie odzyskuje tej zdolności, nawet na jeden dzień. Natomiast jeśli między poszczególnymi okresami niezdolności do pracy, spowodowanymi różnymi chorobami, wystąpi choćby jeden dzień przerwy, w którym ubezpieczony był zdolny do pracy, okres zasiłkowy liczy się od nowa. Jeśli niezdolność do pracy trwa bez przerwy (jest nieprzerwana) – to wszystkie dni tej niezdolności wlicza się w całości do jednego okresu zasiłkowego, bez względu na to, czy spowodowane zostały tą samą, czy inną chorobą.”

Cytując dalej za A. Rzetecką-Gil z Komentarza do art. 9 ustawy zasiłkowej:

Okres zasiłkowy liczony jest na nowo wówczas, gdy zachodzi jedna ze wskazanych niżej okoliczności:

a) niezdolność do pracy, która wystąpiła po przerwie (minimum jednodniowej) zostanie spowodowana inną chorobą, niż poprzedni okres niezdolności do pracy,

b) przerwa pomiędzy okresami niezdolności do pracy spowodowana tą samą chorobą przekroczy 60 dni.

Okres zasiłkowy to ważna okoliczność przy badaniu przesłanek dopuszczalności rozwiązania przez pracodawcę stosunku pracy z pracownikiem w oparciu o przepis art. 53 Kodeksu pracy.

Jak zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 kwietnia 2019 r. w sprawie II PK 339/17, maksymalny okres 182 dni pobierania wynagrodzenia i zasiłku chorobowego obejmuje wszystkie kolejne dni kalendarzowe niezdolności do pracy spowodowanej chorobą a wystąpienie między okresami niezdolności do pracy choćby jednodniowej przerwy (np. w niedzielę) otwiera nowy okres zasiłkowy. Ponadto SN uznał, że ciężar dowodu, że niezdolność do pracy po przerwie nieprzekraczającej 60 dni była spowodowana tą samą chorobą, spoczywa na pracodawcy, który rozwiązuje stosunek pracy z pracownikiem z powodu wyczerpania okresu zasiłkowego w przekonaniu, że okres ten zakończył się wcześniej niż wynika to z zaświadczeń lekarskich oraz decyzji organu rentowego o wypłacie zasiłku (art. 6 k.c. w związku z art. 53 § 1 pkt 1b k.p.).

ZUS USTALA OKRES ZASIŁKOWY

Często jest też tak, że pracodawca chcąc upewnić się w swoim stanowisku co do wyczerpania przez pracownika okresu zasiłkowego przed złożeniem wypowiedzenia występuje do ZUS z wnioskiem o ustalenie okresu zasiłkowego dla pracownika.

Z reguły ZUS „nie chcąc płacić” świadczeń zgadza się z tezą pracodawcy i uznaje, że okres zasiłkowy zakończył się.

Pracodawca, który zwolni pracownika kierując się decyzją ZUS o ustaleniu okresów zasiłkowych i tak może spotkać się z przegraniem procesu o odszkodowanie albo przywrócenie pracownika do pracy na poprzednich warunkach. Jak bowiem powszechnie wiadomo, ZUS nie jest nieomylny 😊 Pracownik może złożyć odwołanie od decyzji ZUS o ustaleniu okresów zasiłkowych. Wynik sprawy zawisłej przed sądem ubezpieczeń społecznych będzie miał wpływ na zgodność z prawem działań pracodawcy, który rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia.

Pracownik chcą bronić swoich praw powinien zaskarżyć zarówno decyzję ZUS o ustaleniu okresów zasiłkowych do sądu ubezpieczeń społecznych oraz odwołać się od wypowiedzenia umowy o pracę do sądu pracy.

Sąd pracy z reguły zawiesza postępowanie z odwołania od wypowiedzenia do momentu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy okresów zasiłkowych przed sądem ubezpieczeń społecznych. Dopiero bowiem po przesądzeniu kwestii okresów zasiłkowych będzie jasne, czy pracodawca rozwiązując z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia działał zgodnie z prawem.

Skontaktuj się z PRAWNIKIEM ZUS:

Adwokat ZUS. Radca prawny ZUS. Prawnik od spraw ZUS. Działamy na terenie całej Polski.

Pomagamy na każdym etapie sporu z ZUS:

  • porady prawne w sprawach ZUS
  • kontrola / postępowanie wyjaśniające ZUS
  • odwołanie od decyzji ZUS
  • apelacja od wyroku sądu 1. instancji
  • skarga kasacyjna w sprawach ZUS

Kancelaria prawna specjalizująca się w sporach z ZUS.

Zapytaj o ofertę – wycena zlecenia przeprowadzana jest za darmo.

Napisz / zadzwoń:

tel.: 502-619-281

e-mail: kancelaria@zawartka.pl

KLIKNIJ W ZAKŁADKĘ KONTAKT

OBEJRZYJ WYSTĄPIENIA PRAWNIKA OD ZUS NA SEJMOWEJ PODKOMISJI W SPRAWIE KOBIETY KONTRA ZUS

ZOBACZ TERAZ: KANCELARIA WYGRYWA SPRAWĘ Z ZUS

Dodaj komentarz