You are currently viewing ORZECZENIE LEKARZA ORZECZNIKA ZUS. ZASADY ORZEKANIA O NIEZDOLNOŚCI DO PRACY

ORZECZENIE LEKARZA ORZECZNIKA ZUS. ZASADY ORZEKANIA O NIEZDOLNOŚCI DO PRACY

Według raportu zaprezentowanego przez ZUS za rok 2018 lekarze orzecznicy ZUS wydali… ponad milion orzeczeń, dokładnie 1 082 200 orzeczeń. Z tej liczby, orzeczenia wydane osobom ubiegającym się po raz pierwszy o świadczenie rentowe stanowiły 15,5%, orzeczenia wydane w wyniku badań ponownych w sprawach rentowych – 25,8%.

Jak działają lekarze orzecznicy ZUS?

Lekarzem orzecznikiem i członkiem komisji lekarskiej może być lekarz, który łącznie spełnia następujące warunki:

  1. jest specjalistą, w szczególności w zakresie następujących dziedzin medycyny: chorób wewnętrznych, chirurgii, neurologii, psychiatrii, medycyny pracy, medycyny społecznej;
  2. odbył przeszkolenie w zakresie ustalonym przez Prezesa Zakładu.

Co ważne dla zapewnienia bezstronności, członek komisji lekarskiej nie może być równocześnie lekarzem orzecznikiem. Jest to związane z dwuinstancyjnym trybem orzekania o niezdolności do pracy. Ten wymóg podyktowany jest tym, aby ten sam lekarz nie oceniał sam siebie będąc w składzie komisji lekarskiej badającej sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika.

Lekarz orzecznik wydaje orzeczenie na podstawie dokumentacji dołączonej do wniosku oraz po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być wydane orzeczenie. Lekarz może wydać orzeczenie również bez bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być ono wydane, jeżeli dokumentacja dołączona do wniosku jest wystarczająca do wydania orzeczenia.

Lekarze orzecznicy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględniają:

  1. stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji,
  2. możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, wiek, poziom wykształcenia i predyspozycje psychofizyczne.

Jak ujął to Sąd Apelacyjny w Gdańsku, „Ustawodawca odróżnia dwa aspekty niezdolności do pracy, tj. ekonomiczny (obiektywne pozbawienie danej osoby możliwości zarobkowania w drodze wykonywania jakiejkolwiek pracy lub pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji) oraz biologiczny (stan organizmu dotkniętego schorzeniem naruszającym jego sprawność). Dopiero koniunkcja tych dwóch elementów pozwala na uznanie danej osoby za niezdolną do pracy. W konsekwencji nie oznacza niezdolności do pracy niemożność wykonywania zatrudnienia spowodowana innymi przyczynami niż naruszenie sprawności organizmu i odwrotnie – nie jest ową niezdolnością biologiczny stan kalectwa lub choroby nieimplikujący wskazanych wyłączeń lub ograniczeń w świadczeniu pracy” (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 8.02.2018 r., sygn. akt: III AUa 1147/17).

Lekarz orzecznik ustala przewidywany okres niezdolności do pracy, biorąc pod uwagę charakter i stopień naruszenia sprawności organizmu oraz rokowania odzyskania zdolności do pracy.

Zasadą jest orzekanie niezdolności do pracy na okres nie dłuższy niż 5 lat. Jeśli według wskazań wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem pięcioletniego okresu, wówczas należy ustalić okres niezdolności do pracy dłuższy niż 5 lat.  Jak napisał K. Anotnów, „(…) oznacza to poszerzenie granic swobody orzeczniczej, ale jednocześnie pewne utrudnienie dla organów orzeczniczych ZUS. Jeżeli bowiem lekarz orzecznik uznaje, że w danym przypadku nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem 5-letniego okresu, staje przed decyzją, na jak długo orzec niezdolność” (por. K. Antonów, Komentarz do ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Lekarze orzecznicy ZUS powinni kierować się również w swojej pracy standardami orzecznictwa lekarskiego ZUS. Jest to zbiór artykułów, w których przedstawiono zagadnienia związane z obecnym stanem wiedzy w obszarze medycyny i ubezpieczeń społecznych, które służą standaryzacji orzekania w określonych grupach schorzeń, które są przyczyną niezdolności do pracy. Ze standardów korzystają zarówno lekarze orzecznicy jak i komisje lekarskie ZUS. Ze standardów mogą korzystać również odwołujący się od niekorzystnych dla siebie orzeczeń, wykazując niezgodność orzeczenia lekarskiego z ustalonymi standardami orzecznictwa.

Ten post ma 5 komentarzy

  1. Morgana

    Lekarze orzecznicy ZUS na pewno nie kierują się ani rzetelną wiedzą, a ni empatią ani profesjonalizmem!
    Mam z nimi non stop do czynienia od 2018r. i sprawa skończy się w sądzie!
    Blog bardzo dobrze prowadzony, podziwiam:)
    Pozdrawiam serdecznie:)
    Zapraszam także na swojego skromnego bloga:)
    https://spacerem-przez-zycie.blogspot.com

  2. Józef

    Prawda Morgana . To jest kwalifikowane bydło , które poniża , terroryzuje swoimi decyzjami , uzasadnieniami ubiegających się o świadczenie np. biologicznym (stan organizmu dotkniętego schorzeniem naruszającym jego sprawność). To pseudo medycy pozbawieni empatii, obiektywizmu , w zamian zieją nienawiścią , złośliwością, subiektywną oceną , zachowaniem rodem z rynsztoka .W moim przypadku to okres od 1998 r. do obecnej chwili.

  3. Andrzej

    Mnie orzekali niedawno ,,Krwawa Luna,, a także ,,Josef Mangele,, tej klasy orzecznicy w Białymstoku .Zdrowie czy życie człowieka mają za nic a tylko dla kasy orzekają. Im choroba postępująca nie do zatrzymania równwa się ,,nie jest niezdolny do pracy,,a nie ich to działka to oceniać.

  4. Dorota

    C
    o rozumiemy przez z wpis w zaswiadczeniu lekarskim że rokowania niepewne

  5. Kuba

    Orzecznicy zus to nie są lekarze to nie są nawet ludzie wyżywają się na chorych kiedy się to skończy wojny Panie Putinie sprawiedliwość musi być Ja walczę od 2014 roku w sądzie o sprawiedliwość Ta moja krzywda będzie w telewizji w reportażu w sprawie dla reportera !!!!

Dodaj komentarz