Blog

W wielu tego typu decyzjach ZUS nie wyjaśnia dlaczego dwuosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nagle traktuje jako jednoosobową sp. z o.o.

ZUS przytacza jedynie przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 5 obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność.

Zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 4 za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Na podstawie art. 12 ust. 1 obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby prowadzące działalność gospodarczą podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Zdaniem ZUS z przytoczonych przepisów wynika, że dwuosobowa sp. z o.o. jest jednoosobową sp. z o.o. Czytając tego typu decyzje człowiek ma wrażenie, że bierze udział w reklamie T-MOBILE – przecież to NONSENS 😊

W pierwszej kolejności wskazać należy, że ustawa systemowa nie zawiera definicji jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, natomiast taką definicję zawiera art. 4 § 1 pkt 3 Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którym spółka jednoosobowa to spółka kapitałowa, której wszystkie udziały należą do jednego wspólnika. Tymczasem w dwuosobowej sp. z o.o. z natury rzeczy większościowy wspólnik nie jest właścicielem wszystkich udziałów i nie jest jedynym wspólnikiem spółki!

Bardzo często ZUS staje na stanowisku, że wspólnik większościowy posiadając 95, 98, czy 99 % udziałów, ma istotny wpływ na podejmowanie wszystkich czynności, decydując samodzielnie o profilu działalności spółki. Powyższe uzasadnia, w ocenie ZUS, uznanie większościowego udziałowca, skupiającego niemal cały kapitał spółki, za jedynego wspólnikiem takiej spółki.

Stanowisko to nie zasługuje na akceptację, bowiem decyzja ZUS nie dotyczy objęcia ubezpieczeniem społecznym wnioskodawcy z tytułu zatrudnienia w spółce na podstawie umowy o pracę, gdzie istotne jest to, czy osoba zatrudniana jest jedynym czy niemal jedynym wspólnikiem.

W istocie w tego typu sprawach spór dotyczy wykładni art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej. Zgodnie z tym przepisem, wspólnik jednoosobowej spółki z o.o. podlega ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Wykładnia literalna, wbrew argumentacji podtrzymywanej przez organ rentowy, nie wzbudza większych wątpliwości. Ponadto prawo ubezpieczeń społecznych jest zaliczane do prawa ścisłego (ius strictum) i nie może być zupełnie dowolnie wykładane i interpretowane przez ZUS.

Dlatego też objęcie udziałów, choćby w nieznacznej części, w spółce przez innych udziałowców należy uznać za okoliczność wyłączającą zastosowanie ww. przepisu art. 8 ust. 6 pkt 4. Skoro zaś w sprawie bezspornym jest, że poza wnioskodawcą udziały – niezależnie od tego w jakiej proporcji całego kapitału spółki – posiada inny wspólnik, to wnioskodawca nie może podlegać ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jako „jedyny wspólnik” spółki z o.o.