Zgodnie z uchwałą składu 7 sędziów SN z dnia 20.07.2016 r. (sygn. akt: III UZP 2/16), mającą moc zasady prawnej, w sprawie o podleganie ubezpieczeniom społecznym do niezbędnych kosztów procesu zalicza się wynagrodzenie reprezentującego stronę radcy prawnego, biorąc za podstawę zasądzenia opłaty za jego czynności z tytułu zastępstwa prawnego stawki minimalne określone w §6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. W praktyce oznacza to, że im wyższa wartość przedmiotu sporu z ZUS, tym wyższe koszty procesu.
Biorąc pod uwagę ‘tabelkę’ wynagrodzenia z §6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., stawki minimalne za czynności radców prawnych wynosiły przy wartości przedmiotu sprawy:
1) do 500 zł – 60 zł;
2) powyżej 500 zł do 1.500 zł – 180 zł;
3) powyżej 1.500 zł do 5.000 zł – 600 zł;
4) powyżej 5.000 zł do 10.000 zł – 1.200 zł;
5) powyżej 10.000 zł do 50.000 zł – 2.400 zł;
6) powyżej 50.000 zł do 200.000 zł – 3.600 zł;
7) powyżej 200.000 zł – 7.200 zł.
Ten akt prawny został uchylony z dniem 1 stycznia 2016 r. i zastąpiony rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. Nowe rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych powielało dotychczasowe przepisy dotyczące sposobu ustalania wynagrodzenia radcy prawnego za prowadzenie spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych. Rozporządzenie z 2015 r. w §9 ust. 2 miało tożsamą treść z ‘dawnym’ §11 ust. 2 rozporządzenia z 2002 r.: „Stawki minimalne wynoszą 180 zł w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego”.
W roku 2017 do rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych wprowadzono istotne zmiany. Dostrzeżono, że stosowanie stawek wynagrodzenia profesjonalnych pełnomocników procesowych zgodnych z uchwałą składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 20.07.2016 r. prowadzi do nadmiernego obciążania stron sprawy ubezpieczeniowej tym kosztami i z dniem 20.09.2017 r. Minister Sprawiedliwości dokonał zmiany rozporządzenia w zakresie wynagrodzenia radców prawnych, nakazując liczyć te stawki nie od wartości przedmiotu zaskarżenia, lecz przyjmując stawkę stałą.
W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 września 2017 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1799) zastąpiono dotychczasowe brzmienie §9 ust. 2 nowym:
„Stawki minimalne wynoszą 180 zł w sprawach o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego oraz w sprawach dotyczących podlegania ubezpieczeniom społecznym”.
Dodano słowa „oraz w sprawach dotyczących podlegania ubezpieczeniom społecznym”. Oznacza to, że w sprawie o podleganie ubezpieczeniom społecznym zastosowanie będzie mieć stawka stała, a nie stawka uzależniona od wartości przedmiotu sporu. Zatem w związku ze zmianą przepisów, uchwała składu 7 sędziów SN z 20.07.2016 r. nie powinna być dalej brana pod uwagę przy orzekaniu o kosztach zastępstwa procesowego. Obecnie koszty wynagrodzenie reprezentującego stronę radcy prawnego są stałe i wynoszą przy tego typu sprawie 180 złotych.
Zmiany weszły w życie z dniem 13.10.2017 r. Przepisy wprowadzające zawierają regułę intertemporalną, zgodnie z którą do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.
Potrzebujesz pomocy prawnej?
Skontaktuj się z nami:
tel.: 502-619-281
e-mail: kancelaria@zawartka.pl