SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI: +48 502-619-281 E-MAIL: kancelaria@zawartka.pl
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ A NIEZDOLNOŚĆ DO PRACY

NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ A NIEZDOLNOŚĆ DO PRACY

W orzecznictwie sądów od wielu lat wyrażane jest jednolite stanowisko, że nie każda osoba niepełnosprawna w rozumieniu art. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej, będzie jednocześnie osobą niezdolną do pracy w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (wyrok SN z dnia 28.01.2004 r., sygn. akt: II UK 222/03 oraz wyrok SN z dnia 11.02.2005 r., sygn. akt: I UK 177/04).

Przywołany wyżej pogląd jest w dalszym ciągu aprobowany w judykaturze. Dla przykładu można przywołać kilka tez z różnych orzeczeń sądów ubezpieczeń społecznych wydanych w ostatnim czasie:

– Pojęcia: niepełnosprawności, które zawiera art. 4 ustawy z 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niezdolności do pracy, określone w art. 12 u.e.r.f.u.s., nie są tożsame, a różnice między nimi występują nie tylko w płaszczyźnie definicyjnej, ale także w zakresie orzekania o każdym z tych stanów, które z kolei stanowią przesłankę do przyznania innego rodzaju świadczeń bądź uprawnień. Ustawa „rehabilitacyjna” wiąże zaliczenie do stopnia niepełnosprawności ze zdolnością do wykonywania zatrudnienia, a nie z niezdolnością do pracy w rozumieniu przepisów rentowych, a nadto z możliwością wypełniania ról społecznych, jako elementu uczestnictwa w życiu społecznym (tak SN w wyroku z dnia 14.06.2017 r., sygn. akt: II UK 279/16);

– Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, nawet znacznym, ani nie jest równoznaczne z orzeczeniem o niezdolności do pracy jako przesłance prawa do renty, ani nie przesądza o istnieniu niezdolności do pracy w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tak SA w Białymstoku w wyroku z dnia 6.06.2018 r., sygn. akt: III AUa 347/18);

– Definicja prawna pojęcia niepełnosprawności ujęta została szerzej aniżeli definicja prawna pojęcia niezdolności do pracy, a w konsekwencji każda osoba, która uzyskała orzeczenie o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy jest uznawana równocześnie za osobę niepełnosprawną, lecz nie każda osoba niepełnosprawna staje się automatycznie osobą niezdolną do pracy (tak SA w Lublinie w wyroku z dnia 30.05.2019 r., sygn. akt: III AUa 868/18).

Chociaż przyjmuje się, że stwierdzona niepełnosprawność nie równa się niezdolności to pracy, to przy ocenie niezdolności do pracy nie można pomijać orzeczenia stwierdzającego niepełnosprawność. Możliwe jest niestwierdzenie niezdolności do pracy przy legitymowaniu się przez ubezpieczonego orzeczeniem o niepełnosprawności, jednak taki wniosek wymaga wnikliwej oceny biegłych lekarzy. To podkreślił m.in. SN w przywołanym na wstępnie orzeczeniu z dnia 28.01.2004 r.

Na podobnym stanowisku stanął SN rozpoznający skargę kasacyjną, który z powodu niedostatecznie wnikliwego zbadania kwestii orzeczonej w stosunku do wnioskodawczyni niepełnosprawności przez Sąd Apelacyjny, uznał skargę kasacyjną za zasadną i uchylił zaskarżony wyrok przekazując sprawę do ponownego rozpoznania (por. wyrok SN z dnia 14.12.2017 r., sygn. akt: II UK 629/16).

Zatem jak widać orzeczona niepełnosprawność nie jest bez znaczenia przy ustalaniu zdolności do pracy, ale nie jest też tak, że niepełnosprawność od razu oznacza niezdolność do pracy.

Dodaj komentarz

Close Menu